در جهانی که عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، امنیتی و حتی حیات فردی انسان‌ها با موجی از ریسک‌های نوظهور، پیچیده و چندلایه احاطه شده است، «حکمرانی ریسک» نه یک رویکرد انتخابی، بلکه ضرورتی حیاتی برای تاب‌آوری همه‌جانبه کشور و تضمین پایداری مسیر توسعه است.