رئیس مرکز پژوهش اتاق بازرگانی آبادان، در یادداشتی با عنوان «وقتی حرفها زیاد است و نتیجه کم؛ نقدی بر «شعاردرمانی» به شکاف میان سخنان مسئولان و واقعیتهای جامعه پرداخت.
به گزارش پایگاه خبری پرداخت اقتصادی/سیاسی؛این روزها اگر پای صحبت مردم بنشینیم، یک جمله بیش از همه تکرار میشود: «حرف زیاد میزنند، اما در زندگی ما چیزی تغییر نمیکند.»
دکتر راز عضو هیئت علمی دانشگاه بیان داشت:همین جمله ساده، نقطه آغاز پدیدهای است که سالهاست در مدیریت کشور دیده میشود؛ شعار درمانی. یعنی جایی که برای دردهای واقعی مردم، تنها «حرف» گفته میشود و نه «راهحل».
چه کسانی بیشتر به شعاردرمانی پناه میبرند؟
معمولاً مدیرانی که برنامه مشخصی ندارند یا از پذیرفتن مسئولیت واهمه دارند، بیش از دیگران به این مسیر رو میآورند.
به جای ارائه گزارش عملکرد، میگویند:
«انشاءالله بهزودی اقدامات بزرگی خواهیم کرد.»
به جای پاسخ به مطالبات امروز مردم، مشکلات را یا به گذشته حواله میدهند یا همه راهحلها را به آینده.
در ایام انتخابات نیز برخی جریانها چنان از آیندهای درخشان سخن میگویند که گویی تمام مشکلات یک شبه قرار است برطرف شود؛ اما مردم در زندگی روزمره خود نشانی از این وعدهها نمیبینند.
از سوی دیگر، رسانههایی که باید کنار مردم بایستند و سؤالهای سخت مطرح کنند، گاه تنها به تکرار همان حرفها بسنده میکنند؛ امری که شکاف میان «زندگی واقعی مردم» و «سخنان مسئولان» را عمیقتر میسازد.
شعار درمانی چه اثری بر جامعه دارد؟
وقتی وعدهها پشتسر هم اعلام میشود اما در سفره و خانه مردم تغییری ایجاد نمیشود، نخستین زیانی که به جامعه وارد میشود آسیب به اعتماد عمومیاست.
مردم میخواهند به حرفها امید ببندند اما تجربههای گذشته خلاف آن را نشان میدهد. همین تجربههای تلخ، آرام آرام امید اجتماعی را فرسوده میکند و این حس شکل میگیرد که:
کسی صدای مردم را نمیشنود، مشکلات واقعی جدی گرفته نمیشود و تلاشها نتیجه نمیدهد.
این احساس شاید در ظاهر دیده نشود اما زیر پوست جامعه جریان دارد و سرمایه اجتماعی را میساید.
راههای خروج از این چرخه
مردم چیزی فراتر از حرف میخواهند؛
آنها تغییر را در زندگی روزمرهشان میسنجند، نه در سخنرانیها.
برای شکستن چرخه شعار درمانی:
هر وعده باید قابل اندازهگیری باشد.
زمانبندی و مسئول اجرای هر تعهد باید روشن باشد.
رسانهها باید صدای مردم باشند، نه تقویتکننده شعارها و مهمتر از همه، مسئولان باید با صداقت بگویند چه میتوانند انجام دهند و چه نمیتوانند.
پایان خبر/
- نویسنده : فریده منجزی
